Notities 4, de directe omgeving
Door: Nico
Blijf op de hoogte en volg Nico
11 November 2006 | China, Shanghai
Het appartement complex ligt niet direct aan de straat, de toegang tot het terrein met 2 grote 28verdiepingen tellende gebouwen valt niet op vanaf de straat. Hoewel er Grieks aandoende zuilen staan met een typisch dakje erboven, is het vrij smal.Je zou erzo voorbij rijden. Standaard zijn er 2 of 3 suppoosten met uniform en platte pet die de slagboom bedienen, en soms in een klein wachthuisje zitten. Ochtends vroeg zag ik een “veegchinees” met een stoffer en blik met lange steel, die de avond ervoor ook bezig was. Toen ik vanmorgen met Wang naar buiten ging, vroegen ze aan Wang, waar ik vandaan kwam.
Chinezen zijn nu eenmaal nieuwsgierig, en Wang vind het leuk om te vertalen.( in de supermarkt met hem overkwam me hetzelfde bij de kassa, van een alleraardigst oud mannetje)
Wang, m’n roommate blijkt een vrolijke dertiger te zijn (32). Vroeger een restaurant heeft gerund, boeltje verkocht, en “doet nu iets in de verzekeringen” . Heeft zelf geen auto , maar deelt af en toe de auto met z’n vriend Scott of z’n vriendin Yang Yang. Het is dus Wang en Yang yang. Hij heeft al een dochtertje maar is gescheiden. Ik dacht dat dat laatse bij de chinezen nauwelijks voorkomt, maar dat valt dus wel mee. Hij praat gebrekkig Engels , en begrijpt niet alles in 1 keer wat ik zeg. Heb een notitie boekje aangeschaft om af en toe wat op te schrijven, voor mezelf ( chineese namen , straatnamen ed., voor hem voor ’t engels) Hij houdt erg van engelse rockmuziek, en laat zich (door mij ) Oasis noemen, want dat is de letterlijke betekenis van z’n naam. Hij kan bepaalde lyrics in het engels goed meezingen , maar ik vermoed dat hij niet alles begrijpt wat hij zingt. Als hij me vraagt of ik de “kjaanbe’ies “ ken, moest ik er lang over doen, en een stukje muziek horen om erachter te komen dat hij de Cranberries bedoelde. Maar het begint te wennen, en moeten er samen veel om lachen.
Op de 22e etage waar ik zit , zijn nog 4 appartementen gesitueerd. Alles is goed geisoleerd, en omdat we een houten vloer hebben, word verzocht om op sloffen te lopen.( had ik toevalling “meegepikt”van het Hotel) Ik denk dat dat in het hele gebouw zo geregeld is.
Piepklein halletje, in de halkast staat een ouderwetse wasmachine. De keuken is ook klein, en wordt nauwelijks gebruikt. Kon niks vinden van kookgerei en bestek. De woonkamer en de 2 slaapkamers zijn best groot. Wang’s slaapkamer heeft een soort van overdekt balkon, waar nu de was hangt te drogen.
Drie of 4 keer in de week komt de Ayi langs. Dit is een huishoudster; all in the price. Doet ook de was; eerst met de hand , daarna in de machine. Waarschijnlijk (hopelijk) gaat ze ook strijken .
Ayi’s is een volkomen normaal verschijnsel hier in Shanghai; dit zijn vrouwen van middelbare leeftijd die zo bezig blijven en wat bijverdienen. ( voor hier €1 per keer , als ik het goed gezien heb.)
Ik kijk uit op het Noord ,noordoosten, 2 flinke ramen. Hier onder is een wijkje van een jaar of 80 oud , schat ik. Ertussen, hier rechtonder een soort groot herenhuis, en zou een gerestaureerd pand uit 1926 moeten zijn.Maar dit is voor vreemde onmogelijk om van de Hoofdstraat te vinden in deze wirwar.
Vanaf hier naar het noordoosten staat een Jade Boedistische tempel . Dus daar ben ik Donderdag naar toe gewandeld. De tempel zelf vond ik rampzalig, niet zozeer om het gebouw, maar om de 35 bedelaars die als vliegen op de stroop op me afkwamen. Had m’n muntjes al aan de “hollywood” chinees gegeven (zie foto’s) . Ze zijn er ook op karretjes, dus dat was zowat hollen. Even later in een piepklein “kantorenboekhandel winkeltje” even uit zitten puffen , en een leuk notitieblokje gekocht van 0,20€. Hier besloot ik ook om zelf maar te gaan beginnen met chinees, want dit soort mensen versta je echt niet, maar zijn alleraardigst, en lieten me gewoon me gang gaan en m’n water opdrinken.
De wandeling was zeker niet overbodig, de weg ernaar toe was weer fantastisch . Heb weer een paar leuke plaatjes erbij.
Wang wil me binnenkort meenemen naar een mooiere tempel , een beetje aan de stadsrand. Hij wil me sowieso “integreren “ in allerlei bezigheden. Zo hebben we gisteren Hotpot gegeten als lunch. Het eten in china ga ik binnekort wel apart behandelen, anders kom ik in tijdnood en is gewoon teveel omvattend.
S’; avonds,(Wang was al een tijdje weg.), belde hij me om een uur of 10 op om even bij z’n vrienden wat te komen drinken. Had de straatnaam met bar goed verstaan , dacht ik, hier 10”vandaan. Shaanshi rd , dat klopte met de kaart, maar bleek dus Shangding rd te zijn. M’n mobiele, die ik net aan de acculader had thuis, hield ermee op, dus ik ben onverrichter zaken teruggekeerd. Dit is trouwens volkomen veilig. “t is ook gewoon redelijk druk op straat:
- er wordt nog aan de weg gewerkt
- Mensen staan nog te bakken en te koken op van die handkarren.
- Meeste kleine en piepkleine winkeltjes hier in de buurt zijn nog open
- In een winkel in aanbouw, slapen de bouwvakkers op de grond.( die was wel dicht)
- Ik weet nu dat in deze buurt opvallend veel kapperszaken zijn, met dames in uitdagende kleding.
Die zomaar vrolijk naar me zwaaien, terwijl ik toch echt geen lang haar heb.(;)
- en heb een Italiaans restaurant gezien.
Toch had Wang zich een beetje zorgen gemaakt, en we hebben nog een beetje zitten kletsen rond middernacht. Overigens heb ik Woensdag en Donderdag heel veel reisfoto’s van ‘m gezien van chinese natuur. Op m’n Notebook. Ik heb adembenemende opnames gezien van bergen en rivieren. Hij blijkt een goede fotograaf te zijn, en heeft een mooie camera. Ik dacht in het Hubei district, midden china zeg maar voor ’t gemak. Hier zo’n 3 uur vliegen vandaan naar het noordwesten.
Hij houdt erg van de natuur, en hij liet merken dat hij af en toe de balen heeft van het stadse leven.
“ Freedom” is hem veel waard, dat wel; z’n vader schijnt een hooggeplaatst gemeenteambtenaar te zijn, niet hier maar in een middelgrote plaats ( dat betekent hier , laten we zeggen 1 a 2 miljoen inwoners)
Hij twijfelt of hij naar die plaats teruggaat, ondanks dat hij daar waarschijnlijk een redelijke positie kan gaan bekleden. ( dat is dan “family network', een heel normaal verschijnsel van China)
Had ook van Viv al begrepen dat zijn huur over 3 maand ook ophoudt, en er opnieuw onderhandeld moet gaan worden met de echte verhuurder .
Ik ben er dus direct bij betrokken.
Tot later. NICO
Chinezen zijn nu eenmaal nieuwsgierig, en Wang vind het leuk om te vertalen.( in de supermarkt met hem overkwam me hetzelfde bij de kassa, van een alleraardigst oud mannetje)
Wang, m’n roommate blijkt een vrolijke dertiger te zijn (32). Vroeger een restaurant heeft gerund, boeltje verkocht, en “doet nu iets in de verzekeringen” . Heeft zelf geen auto , maar deelt af en toe de auto met z’n vriend Scott of z’n vriendin Yang Yang. Het is dus Wang en Yang yang. Hij heeft al een dochtertje maar is gescheiden. Ik dacht dat dat laatse bij de chinezen nauwelijks voorkomt, maar dat valt dus wel mee. Hij praat gebrekkig Engels , en begrijpt niet alles in 1 keer wat ik zeg. Heb een notitie boekje aangeschaft om af en toe wat op te schrijven, voor mezelf ( chineese namen , straatnamen ed., voor hem voor ’t engels) Hij houdt erg van engelse rockmuziek, en laat zich (door mij ) Oasis noemen, want dat is de letterlijke betekenis van z’n naam. Hij kan bepaalde lyrics in het engels goed meezingen , maar ik vermoed dat hij niet alles begrijpt wat hij zingt. Als hij me vraagt of ik de “kjaanbe’ies “ ken, moest ik er lang over doen, en een stukje muziek horen om erachter te komen dat hij de Cranberries bedoelde. Maar het begint te wennen, en moeten er samen veel om lachen.
Op de 22e etage waar ik zit , zijn nog 4 appartementen gesitueerd. Alles is goed geisoleerd, en omdat we een houten vloer hebben, word verzocht om op sloffen te lopen.( had ik toevalling “meegepikt”van het Hotel) Ik denk dat dat in het hele gebouw zo geregeld is.
Piepklein halletje, in de halkast staat een ouderwetse wasmachine. De keuken is ook klein, en wordt nauwelijks gebruikt. Kon niks vinden van kookgerei en bestek. De woonkamer en de 2 slaapkamers zijn best groot. Wang’s slaapkamer heeft een soort van overdekt balkon, waar nu de was hangt te drogen.
Drie of 4 keer in de week komt de Ayi langs. Dit is een huishoudster; all in the price. Doet ook de was; eerst met de hand , daarna in de machine. Waarschijnlijk (hopelijk) gaat ze ook strijken .
Ayi’s is een volkomen normaal verschijnsel hier in Shanghai; dit zijn vrouwen van middelbare leeftijd die zo bezig blijven en wat bijverdienen. ( voor hier €1 per keer , als ik het goed gezien heb.)
Ik kijk uit op het Noord ,noordoosten, 2 flinke ramen. Hier onder is een wijkje van een jaar of 80 oud , schat ik. Ertussen, hier rechtonder een soort groot herenhuis, en zou een gerestaureerd pand uit 1926 moeten zijn.Maar dit is voor vreemde onmogelijk om van de Hoofdstraat te vinden in deze wirwar.
Vanaf hier naar het noordoosten staat een Jade Boedistische tempel . Dus daar ben ik Donderdag naar toe gewandeld. De tempel zelf vond ik rampzalig, niet zozeer om het gebouw, maar om de 35 bedelaars die als vliegen op de stroop op me afkwamen. Had m’n muntjes al aan de “hollywood” chinees gegeven (zie foto’s) . Ze zijn er ook op karretjes, dus dat was zowat hollen. Even later in een piepklein “kantorenboekhandel winkeltje” even uit zitten puffen , en een leuk notitieblokje gekocht van 0,20€. Hier besloot ik ook om zelf maar te gaan beginnen met chinees, want dit soort mensen versta je echt niet, maar zijn alleraardigst, en lieten me gewoon me gang gaan en m’n water opdrinken.
De wandeling was zeker niet overbodig, de weg ernaar toe was weer fantastisch . Heb weer een paar leuke plaatjes erbij.
Wang wil me binnenkort meenemen naar een mooiere tempel , een beetje aan de stadsrand. Hij wil me sowieso “integreren “ in allerlei bezigheden. Zo hebben we gisteren Hotpot gegeten als lunch. Het eten in china ga ik binnekort wel apart behandelen, anders kom ik in tijdnood en is gewoon teveel omvattend.
S’; avonds,(Wang was al een tijdje weg.), belde hij me om een uur of 10 op om even bij z’n vrienden wat te komen drinken. Had de straatnaam met bar goed verstaan , dacht ik, hier 10”vandaan. Shaanshi rd , dat klopte met de kaart, maar bleek dus Shangding rd te zijn. M’n mobiele, die ik net aan de acculader had thuis, hield ermee op, dus ik ben onverrichter zaken teruggekeerd. Dit is trouwens volkomen veilig. “t is ook gewoon redelijk druk op straat:
- er wordt nog aan de weg gewerkt
- Mensen staan nog te bakken en te koken op van die handkarren.
- Meeste kleine en piepkleine winkeltjes hier in de buurt zijn nog open
- In een winkel in aanbouw, slapen de bouwvakkers op de grond.( die was wel dicht)
- Ik weet nu dat in deze buurt opvallend veel kapperszaken zijn, met dames in uitdagende kleding.
Die zomaar vrolijk naar me zwaaien, terwijl ik toch echt geen lang haar heb.(;)
- en heb een Italiaans restaurant gezien.
Toch had Wang zich een beetje zorgen gemaakt, en we hebben nog een beetje zitten kletsen rond middernacht. Overigens heb ik Woensdag en Donderdag heel veel reisfoto’s van ‘m gezien van chinese natuur. Op m’n Notebook. Ik heb adembenemende opnames gezien van bergen en rivieren. Hij blijkt een goede fotograaf te zijn, en heeft een mooie camera. Ik dacht in het Hubei district, midden china zeg maar voor ’t gemak. Hier zo’n 3 uur vliegen vandaan naar het noordwesten.
Hij houdt erg van de natuur, en hij liet merken dat hij af en toe de balen heeft van het stadse leven.
“ Freedom” is hem veel waard, dat wel; z’n vader schijnt een hooggeplaatst gemeenteambtenaar te zijn, niet hier maar in een middelgrote plaats ( dat betekent hier , laten we zeggen 1 a 2 miljoen inwoners)
Hij twijfelt of hij naar die plaats teruggaat, ondanks dat hij daar waarschijnlijk een redelijke positie kan gaan bekleden. ( dat is dan “family network', een heel normaal verschijnsel van China)
Had ook van Viv al begrepen dat zijn huur over 3 maand ook ophoudt, en er opnieuw onderhandeld moet gaan worden met de echte verhuurder .
Ik ben er dus direct bij betrokken.
Tot later. NICO
-
11 November 2006 - 13:34
Martin:
Hoi Nico,
Ik heb erg genoten van dit verhaal. Zit eigenlijk nog te lachen. Als eerder vermeld, je moet een boek van maken, maar dan zeker ook in het Engels (verkoopt beter, meer publiek). Een natuurlijk kan ik het 'echt Engels' maken. I'm getting jealous!
Cheers,
Martin -
11 November 2006 - 14:17
Mardi,niels,ingmar:
heeey Daddy'o
goed verhaal weer ;) en mooi dat je het zo goed hebt! indd een leuk idee om je verhalen te publiceren!! het is gewoon goed en grappig haha.
wij zijn even een dagje en nachtje alleen thuis. mam is naar margriet (met de katten ;)) dus we hebben vanaaf lekker pizza met BROWNIES (zijn de jongens nu mee bezig) :D
kussies
mardi
niels
en
ingmar :D -
11 November 2006 - 16:15
Eric&Rita&Alexander:
你好!- Ni hao! - Hallo Nico,
tjemig, zo zien we je met lopen en zo zit je in China.
via Annet je website gekregen en je verhalen gelzen en foto;s bekeken.
lijkt ons een hele uitdaging die je bent begonnen.
we wensen je dan ook veel succes en plezier en blijven je volgen via waarbenjij.nu
Zaijian - groetjes, Rita-Eric-Alexander -
12 November 2006 - 15:31
Olav:
Hoi Nico,
Ik heb eindelijk even de tijd genomen om je avontuur in Shanghai te lezen. Ik heb een aardig idee hoe het is daar, zeker omdat je soms heel gedetailleerd de situaties en omgeving omschrijft (erg knap overigens). De mooie foto's dragen daar natuurlijk ook toe bij.
Ik heb vaak gelachen over de soms bizarre situaties.
Veel succes!
Groetjes,
Olav de Leeuw
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley