notities 16 Kerst in Shanghai

De Kerstversieringen bij de grote winkelcentra en department stores hier in Shanghai zijn weldadig en in volle overvloed aanwezig. Veel personeel in de Horeca en in de luxere winkels lopen met kerstversierselen rond. Zelfs m’n geliefde Nicky’s bar kan er niet onder uit, de Kerst-versierselen. Maar het betekent allemaal niks. Kerst in Shanghai, en waarschijnlijk in andere Chinese steden is niets meer dan een commerciele vertoning, veel upsmuck aan de buitenkant, en verder in niets te vergelijken wat wij in Holland beleven met familie, vrienden en al of niet de kerk. De Chinese jongeren gebruiken kerst hooguit om een avondje extra uit te gaan, naar de disco en dergelijke.
Natuurlijk had ik gehoopt dat ik door iemand zou worden uitgenodigd voor een gezellig etentje. Maar m’n Nederlandse bekenden waren of niet in Shanghai, of druk met hun eigen familie, uiteraard.
Zondag middag heb ik welliswaar nog een lange thee middag gehad met Xiaoxi en nog wat andere mensen, maar “that’s it”. Voor hun zijn het allemaal gewoon werkdagen.
Dus met de radio aan, de Nederlandse radio 2, op Zondagavond, en Maandag ochtend was het af en toe even moeilijk voor me; voor het eerst van m’n leven alleen zo vlak voor en het begin van de Kerst.

Maar , zoals in zoveel levens probeer je van elk dieptepunt een hoogtepunt te maken. Maandagmiddag, eerste Kerstdag zit ik op internet, email controle en dergelijke. Ik zie een link naar een “China- dating site” en bekijk de foto’s van hunkerende eenzame Aziatische vrouwen . Zonder lang na te denken schrijf ik me in, met een aantrekkelijk profiel omschrijving en een leuke foto natuurlijk ( voor de insiders: die met die leesbril acherin m’n oude tuin, en mysterieuze glimlach ). Het kost een beetje maar dan heb je ook iets.
Ik heb het ’s avonds en de volgende dag nog nooit zo druk gehad met het beantwoorden van emails, profielen lezen, verweg gelegen gebieden controleren of het te bereizen valt. Met andere woorden ; hartstikke leuk. Binnen 20 uur heb ik 21 vrouwen die geinterreseerd zijn in me. Chatten deed ik voorheen nauwelijks, maar hierdoor ontmoet ik op MSM zelfs “oude” zakenrelaties, en had op Dinsdagavond 5 of 6 chatsessies tegelijk.

En toen gebeurde het: ………..God straft meteen. Aardbeving voor de kust van Taiwan, Dinsdagavond tweede kerstdag (europese tijd); Chinese Telecom kabels zwaar beschadigd, en die liggen ook nog ’s diep in zee. Deze kabels zijn belangrijk voor het Telecom verkeer tussen China en de USA/ Europa. Na 2 dagen doet Hotmail het een beetje. Waarschijnlijk dat Chinese technici wat noodoplossingen gevonden hebben. Maar bijna alle andere Amerikaanse en Europese (ge-hoste) sites zijn niet bereikbaar,waaronder dit “China dating programma, wat gewoon een Amerikaanse onderneming is. Dit probleem kan 2 a 3 weken duren.

In feite is het wel een leuke soap story. Die korte periode van “dating” via internet hebben 2 substantiele contacten opgeleverd. Tot nog toe (oudejaarsavond) . met Tanya, een 44 jarige Shanghainese , en met Jasmine een Taiwanese van begin 40 die met een jonge zoon in Taiwan woont. Met Tanya ( Chinese naam is Da ) ben ik een avondje uit geweest. Al heb ik de indruk dat ze voornamelijk haar Engels wil bijspijkeren. Maar het was gewoon gezellig: Chinees eten; bowlen; theedrinken. En ze heeft interessante zakenrelaties wat mij weer mogelijkheden zou kunnen bieden, je weet het maar nooit. Het blijkt maar weer dat veel Shanghainese vrouwen zakelijk zijn ingesteld. Dat mag ik wel.

Jasmine heeft al een zakenleven achter de rug en wil eigenlijk “settelen”. Voorzichgtigheid geboden dus.
Met haar heb ik tot nog toe alleen “email contact” ,.Behoorlijk veel eigenlijk, en probeer haar uit een depressie te praten. Ze is schrijfster van kinderboeken, althans dat wil ze worden geloof ik . Wat ik tot nog toe begrepen heb, is ze (mede) eigenaar van een uitgeverij, en heeft ze 1 boek op haar naam staan. Helaas is het Engels van deze vrouwen niet vloeiend ,is het soms lastig om de goede bedoelingen te interpreteren. Maar het gaat goed , volgens m’n gevoel, en met Tanya heb ik een vervolg afspraak.
Ze houdt van pizza’s , wat heel bijzonder is voor Chinese vrouwen; dus neem ik haar mee, later, naar een goede pizza bakker bij mij in de buurt. Haar buurt is overigens Honkou, vlakbij het Honkou-
stadion waar nogal eens evenementen plaatsvinden. Zo kom ik nog ’s ergens.

Zo heeft de “ Eenzame kerst” toch weer het een en ander opgeleverd, en ik besef wederom dat het maken van contacten, op welke manier dan ook, belangrijk blijft hier in China. Ik blijf me verwonderen over de openheid van de Chinezen. De kunst zit hem meer in het continueren en onderhouden van deze contacten , en het nakomen van afspraken. Met Xiaoxi komen we steeds tot goede ideeen, maar voor de uitwerk ervan moet ik me echt inzetten, voor er daadwerkelijk iets gebeurd.
Maar----de komende week gaan onze eerste “sport-schilderijen” geexposeerd worden in een moderne “Sport”bar/restaurant: the Spot op de TonRen road ,een uitgaansgebied. De eigenaresse, een Chinese vrouw, Lucy en de Francaise floor manager, vinden onze plannen goed en werken als zodanig mee. Als een soort vergtegenwoordiger heb ik me “erin gepraat’, en het werkte . Vier schilderijen worden geexposeerd in deze ruimte. Xiaoxi heeft de frames klaar, en voor ons is het een marketing strategie; hoe reageerd het publiek en kunnen we interesse kweken. Wellicht onze eerste orders.

Ik ben eindelijk op de Jin Mao tower geweest, 420m in de hoogte, op een mooie zaterdagmiddag. Een soort atoomlift schiet je met een minuut naar boven. Adembenemend uitzicht, het was redelijk helder, wat een bezoek aan deze toren de moeite waard maakt. Het blijft een fascinerend uitzicht: alleen maar stad, een soort science fiction, dat idee of eigenlijk is het een gevoel, heb ik aldoor, ook als ik uit m’n eigen raam kijk.
Een paar foto"s hiervan.

Tot later ,, en alvast een heel goed begin gewenst voor iedereen in 2007.
Nico